Οι ζωές των ανθρώπων που συναντά, οι παιδικές αναμνήσεις, τα σχέδια που ευδοκιμούν, τα όνειρα που ανατρέπονται είναι αυτά που παρακινούν την Αλίκη Αλιφέρη να γράφει.
Γράφει η Μαριλένα Θεοδωράκου
Ασχολείται με τη γραφή και τη μελέτη της ιστορίας και φιλοσοφίας και πέρυσι κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Το ναρκοπέδιο του έρωτα» από τιε εκδόσεις Ωκεανός.
Το βασικό θέμα του βιβλίου αφορά στην εξέλιξη μιας έντονης ερωτικής σχέσης μέσα από αντίξοες, συχνά δραματικές και επικίνδυνες συνθήκες. Πώς δυο νέοι άνθρωποι διαχειρίζονται τα σοβαρά επαγγελματικά προβλήματα που τους προκύπτουν και τις ιδιωτικές επιθυμίες για ένα καλύτερο μέλλον.
Κρίσιμα θέματα, κοινά και συχνά, που αναγκάζουν πολλούς ανθρώπους να αλλάξουν πορεία. Το αποτέλεσμα κρίνεται από την εκτίμηση που διαθέτει ο καθένας για την αξία της ζωής του. Για τη συγγραφή των βιβλίων, πρώτα φρόντισε να πάρει συνεντεύξεις από ανθρώπους που εργάζονται σε τομείς άγνωστους στην ίδια, όπως αστυνομικούς, γιατρούς κλπ., ενώ έπειτα έστησε τα βασικά πρόσωπα μοιράζοντας την έμφαση στα προτερήματα και τα ελαττώματα τους.
Ιδιαίτερη σημασία έδωσε στα μέσα έκφρασης με βασικότερο τη γλώσσα.
Οι πολιτικοί –μου εξηγεί η συγγραφέας και κόρη του φωτογράφου, οπερατέρ και κινηματογραφικού παραγωγού Τζανή Αλιφέρη- χρησιμοποιούν ξύλινη γλώσσα, οι αστυνομικοί, οι άνθρωποι της νύχτας και οι καλλιτέχνες διαφορετικές αργκό. Οι απλοϊκοί άνθρωποι εκφράζονται άμεσα, οι σπουδαγμένοι έντεχνα. Πρόκειται για επινοημένους χαρακτήρες που μοιάζουν με κάποιους που η ίδια γνώρισε κάποτε.
Τα θέματα που την απασχολούν ως συγγραφέα είναι τα όρια που επιδέχεται η προσωπική εξέλιξη, η δύναμη της επιρροής, της γνώσης, της επίγνωσης, της σκέψης, της αλλαγής, της αγάπης, του φόβου και του μίσους. Από τα εμπόδια, τις επιτυχίες, τις απόψεις, τις προσωπικότητες, τις αδυναμίες, τις αυτογνωσίες παίρνει ιδέες για τη συγγραφή των έργων της, καθώς και από τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την καθημερινότητα στην πορεία προς το ατομικό ανολοκλήρωτο μέλλον μας.
Συζητάμε για τα αγαπημένα της βιβλία και μου λέει ότι διαβάζει από οχτώ χρονών. Όσο κι αν την συνταράσσουν κάποια αναγνώσματα, προχωρά με τις εποχές που μεταλλάσσονται αναθεωρώντας. Την ρωτάω αν έχει συγκρατήσει κάτι από τη φιλοσοφία και τη στάση ζωής από κάποιους συγγραφείς και μου απαντά ότι «η εποχή των λουλουδιών», που κάποτε ανήκε και εκείνη, πέρασε στην Ιστορία. Από τότε έχουν μεταβληθεί ή διευρυνθεί πολλές έννοιες, όπως αυτή της ενωμένης Ευρώπης, της παγκοσμιοποίησης, της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακόμα και της ηθικής και άλλες αξίες. Βρισκόμαστε στην αρχή του 21ου αιώνα ο οποίος, καθώς ήδη βιώνουμε, κουβαλά τις δικές του ανατροπές.
Το διάβασμα γενικά, μου λέει, ανοίγει πόρτες, παράθυρα, ορίζοντες, προοπτικές. Διεγείρει τη φαντασία, προσφέρει γνώσεις, ιδέες, συντροφιά, παρηγοριά, ζεστασιά, δυνατότητες για σύγκριση, ενδοσκόπηση, αυτογνωσία. Ενεργεί όπως η μουσική στην ψυχή, τα ομοιοπαθητικά φάρμακα στον οργανισμό, ο πασατέμπος στον χρόνο.
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ YOUFLY.COM ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ.
