Οι εκδόσεις Τοποβόρος παρουσιάζουν 3 νέα βιβλία που κυκλοφορούν, ανάμεσα στους 40 τίτλους που έχουν εκδώσει μέχρι σήμερα.
Εκδόσεις Τοποβόρος – Μια σημαντική μη κερδοσκοπική εκδοτική πρωτοβουλία
Τοποβόρος είναι η μετάφραση του νεολογισμού locavore. Όρος που περιγράφει μια ομάδα ατόμων που καταναλώνουν μόνο τοπικά παραγόμενα τρόφιμα.
Οι Εκδόσεις Τοποβόρος είναι μια μη κερδοσκοπική εκδοτική πρωτοβουλία. Σκοπό έχει την επιμέλεια ενός εκδοτικού καταλόγου μεταφράσεων σύγχρονων σημαντικών κειμένων στα ελληνικά. Η δομή της εταιρείας ακολουθεί, όπως υποδηλώνει και η ονομασία της, τη δυναμική και τις ηθικές της γαστρονομικής κατηγορίας από την οποία εμπνέεται: Τα βιβλία των εκδόσεων ξεκίνησαν ως προϊόντα μιας αυστηρά τοπικής προσέγγισης στη διανομή γνώσης και ιδεών. Και ακόμη σχεδιάζονται, τυπώνονται, δένονται και διανέμονται κατά μεγάλο μέρος στα 900 στρέμματα της περιοχής των Εξαρχείων στην Αττική.
Μέχρι σήμερα έχουν εκδώσει έναν αρκετά εκλεκτικό κατάλογο 40 τίτλων. Με αντικείμενο τις σπουδές φύλου, τον ψηφιακό και διαδικτυακό πολιτισμό. Αλλά και συγκεκριμένες τοποθετήσεις πάνω σε θέματα αντισημιτισμού, ρατσισμού κλπ. Είναι ένας μη κερδοσκοπικός κατάλογος. Και οι εκδόσεις τους είναι πολύ προσιτές (4-6 ευρώ).
Δείτε αναλυτικά τα νέα βιβλία από τις Εκδόσεις Τοποβόρος:
Metahaven – Ψηφιακός Ταρκόφσκι
Στις ΗΠΑ, το μέσο ενήλικο άτομο περνά καθημερινά δύο ώρες και 51 λεπτά στο τηλέφωνό του. Αυτό το χρονικό διάστημα είναι οκτώ λεπτά μεγαλύτερο από την ταινία Stalker του Αντρέι Ταρκόφσκι. Αντί να γκρινιάζουμε για τον χρόνο που μας κλέβει η μέση ψηφιακή συσκευή, θα έπρεπε ίσως να εξετάσουμε το είδος της εμπειρίας που βιώνουμε όταν χαζεύουμε και αλληλεπιδρούμε με αυτές τις μικροσκοπικές οθόνες και τις ψηφιακές πλατφόρμες. Δεν πρόκειται για εξάρτηση. Εφόσον το βίωμα που σκοπεύουμε να περιγράψουμε περιέχει στοιχεία εικόνας, ήχου, κίνησης, αλληλεπίδρασης και διάρκειας, το αντιμετωπίζουμε ως μια κινηματογραφική εμπειρία. Ο Ψηφιακός Ταρκόφσκι εφαρμόζει την «αργή» κινηματογραφική τέχνη του Ταρκόφσκι στη διάδρασή μας με το ψηφιακό και την οπτική πραγματικότητα της οθόνης. Και αποτελεί μια ποιητική εξερεύνηση του τρόπου με τον οποίο η ψυχαγωγία και η εμπειρία του χρόνου επαναπροσδιορίζονται στην εποχή της συνεχούς συνδεσιμότητας.
Saidiya Hartman – Η Αφροδίτη σε δύο πράξεις
Η Saidiya Hartman έχει παραγάγει τα τελευταία χρόνια ένα ευρύ έργο πολιτισμικής ιστορίας. Το οποίο επικεντρώνεται στη διερεύνηση – αυτού που η ίδια ονομάζει – μεταθανάτια ζωή της δουλείας στη σύγχρονη βορειοαμερικανική κοινωνία. Εστιάζει στις έννοιες του αρχείου, της άρνησης, της σιωπής και της αλλοπροσαλλότητας. Καθώς και του άσκεπτου και της μαυρότητας, μεταξύ άλλων. Τα τέσσερα κείμενα της παρούσας έκδοσης επιδιώκουν να μιλήσουν από κοινού για τις αρνήσεις και τις περιθωριοποιήσεις που παράγουν ο φυλευτικός και ο έμφυλος χαρακτήρας της συγκρότησης της ιστορίας, του αφηγήματος, του πολιτικού και της χειραφέτησης. “Η άγρια ιδέα που ζωντανεύει” αυτά τα κείμενα “είναι πως οι νεαρές μαύρες γυναίκες ήταν ριζοσπαστικές στοχάστριες. Οι οποίες ακούραστα φαντάζονταν άλλους τρόπους για να ζουν. Και ποτέ δεν σταμάτησαν να αναλογίζονται με ποιους τρόπους ο κόσμος θα μπορούσε να υπάρξει αλλιώς”.
James Martel – Οι δημόσιες συνωμοσίες του Mακιαβέλλι
Μπορεί μία συνωμοσία να είναι λαϊκή-δημοκρατική, να οργανωθεί και να εκτελεστεί δημόσια, μπροστά στα μάτια και τα αυτιά όλων, και να πετύχει; Ο Μαρτέλ απαντά καταφατικά. Δηλαδή, ισχυρίζεται ότι ο Μακιαβέλλι απαντά καταφατικά. Και επιπλέον ότι δίνει συγκεκριμένα παραδείγματα γι’ αυτό μέσα στα έργα του– τα πολιτικά, αλλά κυρίως τα θεατρικά. Το καλύτερο παράδειγμα όμως, λέει ο Μαρτέλ, το δίνει το ίδιο το έργο του Μακιαβέλλι με την ύπαρξή του. Ως δομή και ως χειρονομία, το έργο αυτό τελειοποιεί την ίδια ρητορική τακτική που εκτίθεται στον Μανδραγόρα και στην Κλιτία: την τακτική του «ανοιχτού μυστικού». Ο συγγραφέας διδάσκει πολιτική επιστήμη στο Σαν Φρανσίσκο. Έχει γράψει επτά βιβλία με θέματα μεταξύ άλλων τον Βάλτερ Μπένγιαμιν και τον Χομπς. Ενώ συνεπιμελήθηκε μια έκδοση για την παράδοση της κριτικής αναρχικής αριστεράς με τίτλο How Not to Be Governed. Στο επίμετρο της έκδοσης επισυνάπτεται το οικείο κεφάλαιο από τις Διατριβές για την πρώτη δεκάδα του Τίτου Λίβιου σε νέα ελληνική μετάφραση.
Για αυτές, αλλά και άλλες ενδιαφέρουσες εκδόσεις σχετικά με τις σπουδές φύλου, τον ψηφιακό πολιτισμό, τον ρατσισμό και τον αντισημιτισμό, επισκεφθείτε τη σελίδα των εκδόσεων «Τοποβόρος».
Δείτε επίσης:
- Τρία νέα βιβλία από τις εκδόσεις Αρμός
- Κατερίνα Ζωιτοπούλου: Φωτογραφικό λεύκωμα για την Αθήνα του ’60
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
