Συναντηθήκαμε με την Γιώτα Νέγκα, σε ένα από τα στέκια της στη Νέα Φιλαδέλφεια, σαν δύο φίλες που είχαν να τα πουν καιρό, όπως τόσες φίλες που στερήθηκαν την ουσιαστική, ανθρώπινη επαφή λόγω της πανδημίας. Και αυτό είδα στα μάτια της, αυτό αντιλήφθηκα στον τόνο της φωνής της. Τη λαχτάρας της να εκφραστεί και πάλι μέσα από το τραγούδι πάνω στη σκηνή και να αλληλεπιδράσει με τον κόσμο που τόσο της έχει λείψει.
Τον Ιανουάριο κυκλοφόρησε ο νέος σας δίσκος «Αυτό που θέλεις στη ζωή το καταφέρνεις».
«Ναι. Ο δίσκος έχει 10 τραγούδια και κυκλοφορεί από την Panik Records. Οι στίχοι είναι του Νίκου Μωραΐτη και η μουσική του Νίκου Μερτζάνου. Περιλαμβάνει κοινωνικά, ερωτικά, λαϊκά τραγούδια σε μια ισορροπημένη δόση και νιώθω σαν ερμηνεύτρια ότι δεν άφησα κανένα κομμάτι μου απέξω: από το πιο ευαίσθητο μέχρι το πιο επιθετικό. Από το πιο καταγγελτικό μέχρι το πιο παρακλητικό ίσως».
Πώς προέκυψε ο τίτλος του άλμπουμ;
«Συναντηθήκαμε οι τρεις μας και είπαμε να φέρει ο καθένας τρεις πιθανούς τίτλους για να τους βάλουμε στο τραπέζι και να αποφασίσουμε όλοι. Όταν καταλήξαμε από τους εννιά-δέκα τίτλους, στους τρεις, οι… Νίκοι μου, σαν ιππότες που είναι, είπαν ότι αφού συμφωνούμε όλοι με αυτούς, ας αφήσουμε την κυρία της παρέας να διαλέξει τον τίτλο. Ο τίτλος είχε ξεκινήσει από εμένα και στην αρχή λέγαμε ότι ήταν λίγο μεγάλος, μήπως δεν καταλάβει ο κόσμος. Όμως ήταν τόσο βαθιά η πεποίθησή μου ότι αυτό που λέω έχει ένα πολύ συγκεκριμένο μήνυμα που ισχύει και για εμένα όπως και για τους άλλους ανθρώπους. Αυτό που θέλει βαθιά η καρδιά σου, που είσαι ταγμένος, το αγαπάς και του δίνεις την καρδιά σου, το καταφέρνεις τελικά. Για αυτό να προσέχουμε τί ζητάμε από τη ζωή. Πρέπει να ζητάμε ουσιαστικά πράγματα. Αυτό λοιπόν που ποθούσα περισσότερο, σιγά σιγά συνειδητοποίησα ότι έρχεται και με βρίσκει. Είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα και δεν σημαίνει ότι έχω φτάσει κάπου. Ο δρόμος είναι πολύ μακρύς, αλλά διαπίστωσα ότι πολλά από τα μέχρι τώρα όνειρά μου έχουν πραγματοποιηθεί αθόρυβα, με το δικό τους χρόνο. Συνεχίζω έτσι με πίστη, δύναμη κι αγάπη και ό,τι είναι θα έρθει. Πιστεύω πολύ στη δύναμη του ανθρώπου».
Δεν είστε άνθρωπος που τα παρατάει εύκολα.
«Όχι. Λέω καμιά φορά ότι θα το κάνω, αλλά ποτέ δεν το εννοώ. Για εμένα είναι ζωτικό μου κομμάτι αυτό που κάνω. Στην περίοδο της καραντίνας αυτό που μου έκανε μια τεράστια “τρύπα στο στήθος” ήταν ότι μου στέρησε όλη αυτή την έκφραση που έχω την ευκαιρία να βγάζω μέσα από το τραγούδι. Την έκφραση των συναισθημάτων μου στο έπακρο. Αυτό μου έχει λείψει».
Είστε αισιόδοξος άνθρωπος;
«Είμαι. Κατά περιόδους σκοντάφτω, μην νομίζεις, αλλά δεν κρατάει πολύ. Παρατηρώ ότι αυτές οι περίοδοι του κλεισίματος ή της γκρίζας ψυχολογίας είναι λίγο σαν αγρανάπαυση. Όλα πρέπει να είναι τόσο, όσο. Ο πολύ αγαπημένος μου φίλος Παναγιώτης Καλαντζόπουλος μου έχει πει πολύ σοφά ότι όλα στη ζωή είναι θέμα δόσης. Το φάρμακο από το φαρμάκι δεν είναι θέμα συστατικού αλλά θέμα δόσης. Είχε πάρα πολύ δίκιο».
Όταν πρωτοξεκινούσατε τί ονειρευόσασταν, τι περιμένατε;
«Το πρώτο μου όνειρο -σε ηλικία 14-15 ετών- ήταν ότι θέλω να ακούω τη φωνή μου στο ραδιόφωνο. Ένα παιδικό όνειρο που είχε μέσα όλη τη διαδρομή, δηλαδή να γνωρίσω σημαντικούς ανθρώπους που θα μου χαρίσουν τραγούδια, που θα δουλέψουμε μαζί, που θα βελτιώνομαι όλο και περισσότερο, που θα μαθαίνω και θα προχωράω. Δεν παραιτούμαστε ποτέ από αυτό που αγαπάμε αλήθεια, που δίνουν φτερά στην ψυχή μας και χαμόγελο στο πρόσωπό μας. Δεν είναι πολλά τα πράγματα που μας το κάνουν αυτό. Τα όνειρα είναι τα πάντα γιατί τρέφουν εμάς».
«Λυπήσου εκείνους που δεν ονειρεύονται» λέει ο στίχος του Νίκο Καββαδία. Το έλεγε και ο Θάνος Μικρούτσικος αυτό…
«Ο Θάνος, ερήμην του, ήταν ένα μαγικός άνθρωπος. Κι εγώ ακόμα, που δεν ήμουν στον πολύ κοντινό του κύκλο, αυτό ένιωθα, το ήξερα. Θα σου πω κάτι που το λέω για πρώτη φορά! Κάποια στιγμή λοιπόν βρισκόμαστε σε μια συναυλία που κάνει ο Δημήτρης ο Μπάσης στην Τεχνόπολη και τυχαίνει να καθόμαστε δίπλα-δίπλα. Όπως καθόμαστε, σε ανύποπτο χρόνο γυρίζει και μου λέει “Άκου να δεις Γιώτα, όταν στήνεις μία παράσταση πρέπει να βρίσκεις τον τρόπο να στήνεις και τον τίτλο έτσι ώστε να δηλώνει ότι αυτό που κάνεις, θα το κάνεις για εκείνη την περίοδο και θα είναι μοναδικό, για να ξέρει ο άλλος ότι αν δεν έρθει κάτι θα έχει χάσει. Κάθε φορά που φτιάχνεις κάτι πρέπει να είναι μοναδικό και να έχει ένα συγκεκριμένο στόχο. Ένα συγκεκριμένο πυρήνα”. Μένω άφωνη εγώ γιατί εκείνη την περίοδο σκεφτόμουν να κάνω το “Φύλο Ανδρικό”. Το οποίο δεν έχω αποφασίσω ακόμη. Είναι καλοκαίρι, δεν είμαι και πάρα πολύ σίγουρη, αν και το θέλω πολύ και το ονειρεύομαι χρόνια. Γυρίζω, τον κοιτάζω και εκείνη τη στιγμή αποφασίζω ότι θα το κάνω το “Φύλο Ανδρικό”! Δηλαδή μου άπλωσε το χέρι εκείνη τη στιγμή. Μου είπε “πάρε με κανένα τηλέφωνο”. Δεν τον πήρα ποτέ. Αισθανόμουν πολύ άβολα να τον πάρω γιατί σκεφτόμουν “αν τον πετύχω σε δύσκολη στιγμή και αν ζοριστεί να μου απαντήσει;”. Έχω μετανιώσει πολύ που δεν τον πήρα… Γιατί μετά αποφάσισε να φύγει. Λυπάμαι πραγματικά που δεν το έκανα. Είναι τεράστια η απώλεια του».
Πώς ήρθε η επανεκτέλεση του τραγουδιού του Σταμάτη Κραουνάκη «Όταν Έχω Εσένα»;
«Ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια. Έγινε λίγο ξαφνικά. Η αλήθεια είναι ότι συνέβη επειδή κάποιος άλλος, το σκέφτηκε και εννοώ ότι έγινε με αφορμή το ντύσιμο του διαφημιστικού σποτ που πρωτοακούστηκε. Και ξαφνικά συνέβη. Ενώ το είχα πάντα στο μυαλό μου. Για εμένα είναι πολύ σπουδαία στιγμή, ο Σταμάτης για εμένα είναι ένας πολύ καλός φίλος, είναι μεγάλος δάσκαλος, και όσες φορές είμαι δύσκολα, ο Σταμάτης πάντα μου ανοίγει την πόρτα της διεξόδου. Είναι από τους πιο φωτεινούς ανθρώπους που γνωρίζω. Πάρα πολύ σημαντικός άνθρωπος για τη ζωή μου. Τον Λάκη τον εκτιμώ βαθιά και τον θαυμάζω, δεν έχουμε μεγάλη προσωπική επικοινωνία, αλλά νιώθω μια υπόγεια σύνδεση πολύ γερή μαζί του. Έτσι ήρθε το “Όταν Έχω Εσένα” και χαίρομαι πάρα πολύ για αυτό, γιατί πάντα ήθελα να επανεκτελέσω ένα τραγούδι από τα αγαπημένα μου του Σταμάτη. Δεν το είχαμε προγραμματίσει, απλά ήρθε η συγκυρία που το έκανε πραγματικότητα».
Πώς περάσατε το χρόνο σας στην καραντίνα;
«Είχε διακυμάνσεις. Μόλις είχα γυρίσει από Αυστραλία και την πρώτη εβδομάδα το είδα θετικά και θεώρησα ότι το να κλειστώ στο σπίτι έχει μία λογική. Είχε αυτό το σοκ αυτή η εβδομάδα και πέρασε χωρίς να το καταλάβω. Η δεύτερη είχε τη συνειδητοποίηση της ευκαιρίας να ξεκουραστώ, να κάνω γυμναστική, να φροντίσω τη διατροφή μου, να διαβάσω. Πολύ θετικά. Την τρίτη εβδομάδα, άρχισαν τα ερωτηματικά, αν είμαι οκ, αν είναι όλο αυτό νορμάλ. Ένιωθα ότι δεν είμαι πολύ χαρούμενη, άρχισα να πέφτω. Είχε αρχίσει να δημιουργείται η έλλειψη έκφρασης, επικοινωνίας με όλο τον περίγυρο μου. Η τέταρτη εβδομάδα ήταν πάρα πολύ δύσκολη. Μόλις έκλεισε ο μήνας μπορώ να πω ότι έπαθα λίγο κατάθλιψη. Τα έβλεπα όλα γκρίζα. Αυτό κράτησε άλλες δύο εβδομάδες. Αυτή τη στιγμή έχω πάρει πάλι τα πάνω μου και αποφάσισα να ορίσω εγώ τα πράγματα. Και είμαι -μπορώ να πω- δυνατή, με στιγμές προβληματισμού και αισιοδοξίας».
Νιώσατε καθόλου άγχος και φόβο για την υγεία τη δική σας και των οικείων σας;
«Ναι, τον πρώτο καιρό με τον καταιγισμό αυτής της καθημερινής ενημέρωσης και τα πλάνα κυρίως από Ιταλία και Ισπανία. Κλεισμένος σε ένα σπίτι δεν ήταν πάρα πολύ καλό και ήθελε πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια εκλογίκευσης για να μπορέσεις να πάρεις μόνο αυτό που πραγματικά χρειαζόσουν σαν πληροφόρηση. Η πληροφορία ήταν σε πολύ μεγάλη δόση, δεν βοήθησε καθόλου, δημιούργησε έναν εκφοβισμό, μία σύγχυση. Αντιλαμβάνομαι ότι ήταν κάτι καινούριο αλλά πιστεύω ότι κάποια στιγμή μας ξέφυγε στη φάση της ενημέρωσης. Διογκώθηκε πολύ και δεν ήταν πολύ χρήσιμο τελικά. Η απορία μου λοιπόν είναι τι διαφορά έχουμε αυτή τη χρονική στιγμή από το Μάρτιο. Δεν είμαι ειδικός, αναρωτιέμαι μόνο. Θα ήθελα να είμαι πολύ σίγουρη ότι ήταν απολύτως αναγκαίο όλο αυτό με τον εγκλεισμό. Δεν το ξέρω, έχω μπερδευτεί. Ο φόβος έχει μπει τόσο βαθιά μέσα στον κόσμο και δεν είναι καλός οδηγός. Η γνώση είναι καλός οδηγός και η σοβαρότητα , η ωριμότητα της αντιμετώπισης. Θα ήθελα να γνωρίζουμε όλοι συνειδητά τι πρέπει να κάνουμε και πώς να προφυλαχτούμε χωρίς να σταματήσουμε τις ζωές μας».
Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που κάνατε όταν έληξε η καραντίνα;
«Πήγα στη μητέρα μου. Αλλά ακόμα δεν την έχω αγκαλιάσει, ούτε την έχω φιλήσει. Αυτό μου λείπει πάρα πολύ. Βλέπω ότι εκείνη έχει το άγχος επειδή έχει ένα πρόβλημα με το αναπνευστικό της. Έμεινε πολύ αποκλεισμένη, πολύ προφυλαγμένη, τελείως μόνη της. Πήγαινα μόνο εγώ από μακριά και της άφηνα πράγματα. Αλλά μου έχει λείψει πάρα πολύ να χωθώ στην αγκαλιά της χωρίς να νιώθουμε φόβο, μην κάνουμε κακό η μία στην άλλη. Αυτό θέλω να σταματήσει. Πρέπει γρήγορα να βρεθεί θεραπεία. Θα είναι μια τεράστια σφαλιάρα απέναντι στο φόβο της επαφής. Ελπίζω σε αυτό. Όχι τόσο στο εμβόλιο όσο στη θεραπεία, σε κάτι που μπορεί να το αντικρούσει».
Η κατάσταση συνεχίζει να είναι ασφυκτική για τους ανθρώπους του Πολιτισμού, οι οποίοι συνεχίζονται να βρίσκονται υπό καθεστώς ανεργίας. Νιώθετε αδικημένοι;
«Είναι αξιοπερίεργο αυτή τη στιγμή. Είμαστε ο μόνος κλάδος που δεν έχει επανεκκινήσει, που δεν υπάρχει πλαίσιο για να μπορέσουμε να προγραμματίσουμε συναυλίες. Δεν έχουμε επίσημα ούτε τη χωρητικότητα ούτε κάποια άλλα δεδομένα που χρειάζονται για να συζητήσεις με συνεργάτες και φορείς ώστε να δεις αν μια συναυλία μπορεί να είναι εφικτή και βιώσιμη. Δεν καταλαβαίνω, γιατί. Όλα ψιθυρίζονται, επίσημα δεν έχουμε κάτι. Θα έπρεπε αυτονόητα το βασικό να έχει οριστεί. Με αφορμή τη συζήτησή μας θέλω να κάνω έκκληση. Μαζί με τις οικογένειές μας είμαστε περίπου 400.000 άνθρωποι μέσα σε αυτό το χώρο και είμαστε στον αέρα, στην ακινησία χωρίς λογική. Περιμένουμε μέρα τη μέρα και ελπίζουμε ότι φτάνει ο καιρός να τακτοποιηθούμε και εμείς ως επαγγελματίες».
Συνάδελφοί σας έχουν προαναγγείλει συναυλίες.
«Όλοι μας έχουμε κάποιες. Εγώ δεν έχω αναγγείλει κάποιες γιατί θέλω να περιμένουμε τις υπογραφές. Αλλά ναι θα κάνουμε συναυλίες όσο μπορούμε καλύτερα, θα το παλέψουμε με όλους τους τρόπους. Είναι πολύ σημαντικό να επικοινωνήσουμε ξανά με τον κόσμο, να ξορκίσουμε το φόβο με προσοχή. Είναι μεγάλη ανάγκη. Και πρέπει να σπάσει αυτός ο γυάλινος τοίχος τώρα το καλοκαίρι με όλα τα σωστά μέτρα, έτσι ώστε να μπούμε σε έναν χειμώνα με κλειστούς χώρους έχοντας δοκιμάσει τα δεδομένα. Γιατί διακυβεύεται ο χειμώνας αν δεν γίνει το καλοκαίρι».
Πώς σχολιάζετε την απόφαση της Χαρούλας Αλεξίου να σταματήσει το τραγούδι;
«Σέβομαι απολύτως την επιλογή της με τον ίδιο τρόπο που σεβάστηκα και αγάπησα τόσα χρόνια όλες τις επιλογές της. Δεν άλλαξε κάτι η Χαρούλα στην αλήθεια της, απλά συνέχισε με τον ίδιο τρόπο. Τόσα χρόνια ήταν ειλικρινής μαζί μας. Δεν αδίκησε την πορεία της, ήταν αληθινή και συνεχίζει να είναι».
Θα παίρνατε μια ανάλογη απόφαση;
«Δεν ξέρω. Αναρωτιέμαι πώς θα διαχειριστώ εγώ αυτή την έλλειψη έκφρασης μέσω της φωνής. Δεν ξέρω πώς τα φέρνει η ζωή του καθενός και πότε. Η φωνή μου είναι κομμάτι της έκφρασης μου, όχι η δουλειά μου μόνο. Είναι κομμάτι της προσωπικότητάς μου, με διάλεξε στην ουσία από παιδί. Αλήθεια δεν το ξέρω…».
Είναι νωρίς να μιλήσουμε για νέα τραγούδια;
«Μου στέλνουν συνεχώς, αλλά δεν έχω καταλήξει. Έχω πολλές σκέψεις. Με απασχολεί πάρα πολύ το θέμα του ήχου μου. Έχω μια εσωτερική αναζήτηση να προχωρήσω λίγο παρακάτω. Νιώθω μέσα μου και άλλα χρώματα και θέλω να αποκτήσουν κι αυτά μία ανάσα. Να είμαι μία τραγουδίστρια. Όχι μόνο λαϊκή. Είμαι κι άλλα πράγματα. Θέλω να έρθουν σε ισορροπία και οι άλλες πλευρές μου».
Δεν ξέρω αν μπορούμε να μιλήσουμε για νέα σχέδια τη δεδομένη κατάσταση…
«Προθέσεις λοιπόν, όχι γεγονότα. Θα βγούμε το καλοκαίρι όσο μας επιτρέψουν τα πράγματα και όσο περισσότερο, με πολύ καλή θέληση, πρόθεση και ευελιξία. Ήδη έχω κάποιες συναυλίες που συζητάμε. Ο χειμώνας έχει σχέδια για εμφανίσεις αλλά λόγω της περιόδου που ζούμε με τις πιθανές ανατροπές, δεν το αναφέρω ακόμα. Κανείς μας δεν ξέρει πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Βήμα-βήμα, μέρα-τη μέρα θα πηγαίνουμε προσέχοντας, χαμογελώντας και ανακτώντας όλο και περισσότερο τη χαμένη μας δύναμη. Γιατί την έχουμε και είναι δική μας. Είμαστε οι ίδιοι δεν είμαστε άλλοι, οι καταστάσεις είναι αλλιώς. Χωρίς επιθετικότητα, χωρίς εκνευρισμό να τις διαχειριστούμε και να σκεφτούμε ότι και ο διπλανός μας έχει τα ίδια προβλήματα, να του αναγνωρίσουμε όλα τα ελαφρυντικά που θα θέλαμε να μας αναγνωρίσουν. Έτσι θα προχωρήσουμε. Με κρίση, σκέψη και απόφαση».
Τζωρτζίνα Ντούτση
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ YOUFLY.COM ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ.
