14.7 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Katerine Duska – Leon of Athens: Η Μουσική ως ψυχοθεραπεία και αντίδοτο στη μοναξιά

Στο κέντρο είναι πάντα ο Άνθρωπος. Στο κέντρο της Μουσικής. Στη δική τους και η μελωδία. Και ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Η Κατερίνα Ντούσκα ή Katerine Duska και ο Τιμολέων Βερέμης ή Leon of Athens σε μια κουβέντα με το Youfly.com για μουσικά αντίδοτα στη μοναξιά, εν μέσω πλημμύρας τραγουδιών, γύρω, που επιμένουν να μιλάνε για λεφτά, αυτοκίνητα και εξουσία…

Γράφει ο Παύλος Ηλ.Αγιαννίδης

Ωραία. Έχεις απέναντί σου δύο «παιδιά» της νέας μουσικής εποχής. Της σύγχρονης, αν θέλετε. Που «πλάθουν» αγγλόφωνα (αλλά και ελληνόφωνα) κομμάτια, τραγούδια και ατμόσφαιρες. Που με έναν τρόπο έχουν καταβολές εκτός συνόρων. Ελληνοαμερικανική καταγωγή ο Τίμος (Τιμολέων Βερέμης), όπως είναι το όνομα του καλλιτέχνη ο οποίος μας έχει συστηθεί ως Leon οf Athens. Καναδέζικη, από το Μόντρεαλ, η Κατερίνα Ντούσκα ή Katerine Duska.


Αρχικά φαίνεται να τους ενώνει μόνον η κοινή συναυλία τους, την Πέμπτη 30 Ιουλίου στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Αν και η ιστορία έχει γράψει ότι πρώτα τους ένωσε το τραγούδι «Better Love», στο Διαγωνισμό της Γιουροβίζιον. Όπως θα καταλάβετε κι εσείς από την κοινή μας κουβέντα, τους ενώνουν πολύ περισσότερα. Και τους εμπνέουν. Μια «εσωτερικότητα», αλλά και μια εξωστρέφεια στην παραγωγή, καθώς, όπως λένε «έχουμε και τις δύο πλευρές».

Εκεί, λοιπόν, που μιλούσαμε για την κοινή συναυλία τους, με καθήμενους και τα ανάλογα μέτρα, και μου έλεγε η Κατερίνα ότι «το πρόγραμμα θα έχει τις ανάλογες δυναμικές, ώστε να μην νιώσει κανείς ότι του λείπει κάτι», έκανα μια παύση.

Ωραία. Τους έχεις απέναντι. Ως Katerine Duska & Leon of Athens. Δύο νέους και δυναμικούς καλλιτέχνες του σήμερα και του ήχου του. Όμως, που μπορεί να στραφεί, να πάει αυτή η κουβέντα;

Και η απάντηση ήρθε από μόνη της. Όλοι οι καλλιτέχνες πάντα έχουν κάτι να πουν όταν αυτό έχει να κάνει με το κέντρο της τέχνης τους: τον Άνθρωπο. «Μόνον ένας άνθρωπος με αληθινή, πάλλουσα, καρδιά μπορεί να πλάσει ομορφιά από όλα εκείνα που μας κάνουν να κλαίμε», έλεγε ο Πάμπλο Πικάσο.

Μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό, λοιπόν, να μιλάς για τον Άνθρωπο; «Με ενδιαφέρει να σκαλίζω το συναισθηματικό φάσμα και αισθάνομαι ότι ακριβώς ο ανθρώπινος ψυχισμός είναι στον πυρήνα της δουλειάς μου», μπαίνει ορμητική η Κατερίνα Ντούσκα. «Η πρόθεση, πάντα, είναι αυτή: να γράψω κάτι που είναι βαθύ. Που θα αγγίξει ή δεν θα αγγίξει. Αλλά δεν θα μένει στον ήχο. Κάτι, που για μένα θα είναι προσωπικό και άκρως ανθρώπινο και ο οραματισμός, που θα κρύβεται από πίσω του, έχει φτιαχτεί για έναν άλλον άνθρωπο».

«Ο Άνθρωπος είναι το κέντρο», έρχεται να προσθέσει ο Τίμος – Leon of Athens. «Είναι το πιο σημαντικό από όλα. Μελετάω πάντα και με όλα τον Άνθρωπο. Είτε αυτός είναι ο εαυτός μου, είτε είναι οι άλλοι. Εκπλήσσομαι και μαθαίνω συνέχεια από αυτό».


Η Κατερίνα διακρίνει στην τέχνη του Τίμου και έναν κοινωνικό χαρακτήρα. Κάτι διαφορετικό στον αντίποδα αυτού που ακούμε γύρω, επίμονα. «Η τραγουδοποιΐα», εξηγεί εκείνος, «έχει γίνει άκρως υλιστική. Υπάρχουν τόσο πολλά κομμάτια που μιλάνε για λεφτά, αυτοκίνητα, εξουσία, γύρω. Είναι λίγο το american dream. Αυτό το πως τα κατάφερα εγώ και δεν τα κατάφερες εσύ είναι σε πρώτο πλάνο. Το χρήμα σε πρώτο πλάνο. Δεν έχει σημασία πως το απέκτησες, αλλά ότι το απέκτησες. Και το να το αποκτήσεις». Κάποτε αυτό, του λέω, γίνεται με ένα ακατάληπτο μουρμουρητό. «Καλύτερα να μουρμουράς, παρά να ακούγονται αυτά που λες».

«Ο κόσμος έχει δικαίωμα να αγαπήσει και να στηρίξει ό,τι και όποιον θέλει να στηρίξει», παίρνει το λόγο η Κατερίνα. «Προσωπικά, δεν με αφορά αυτό. Σαν παρατηρητής τα τελευταία 20 χρόνια, σε παγκόσμιο επίπεδο βλέπω ότι τα ονόματα στην κορυφή είναι πολύ διαφορετικά από το 2000. Τότε βλέπαμε και τραγουδοποιούς στην κορυφή. Τα τελευταία 20 χρόνια, λυπάμαι που το λέω, δεν ξέρω πόσο αυτοί που βρίσκονται στην κορυφή θα είναι επιδραστικοί στη μουσική συνολικά».


Εκείνη πιστεύει ότι «δεν θα χάψει τη μουσική που της δίνουν». Όμως, βλέποντας πολύ νέους μουσικούς, καταρτισμένους στο αντικείμενό τους, μόνον αισιόδοξη μπορεί να είναι. Κυρίως επειδή πιστεύει ότι η μουσική που θα δημιουργείται από όλους αυτούς θα αλλάξει τα πράγματα. Με ζέση.

Και να που, μετά τον Άνθρωπο, φτάσαμε να μιλάμε για τη Μουσική. Τι είναι, λοιπόν, αυτός ο γοητευτικός γνωστός άγνωστος Χ; «Για μένα η Μουσική είναι, καταρχάς, ψυχοθεραπεία», λέει ο Τίμος. «Και, κυρίως, μέσον επικοινωνίας. Με έναν βαθύτερο τρόπο. Λέει, επικοινωνεί, εκείνα που μπορεί να μην είσαι ικανός να πεις σε κάποιον τόσο εύκολα».

Για την Κατερίνα είναι «ένα πολύ ισχυρό μέσον, που μπορεί να ενώσει τον κόσμο πραγματικά. Είτε σε ψυχαγωγικό, είτε σε πιο εσωτερικό και βαθύ επίπεδο». Όλα αυτά που λέγονται, λοιπόν, ότι η μουσική μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, είναι αλήθεια; Μπορεί να ενώσει;

«Η Μουσική δεν έχει πάψει να με μαγεύει, ούτε στιγμή», συνεχίζει τη σκέψη της. «Είναι κινητήριος δύναμη. Σε κείνην βρίσκω μεγάλο μέρος της αισιοδοξίας μου. Έως το να την μοιραστώ. Τη μουσική. Ή μια συναυλία. Είναι ένα ρομαντικό κόνσεπτ που στο προσφέρει η Μουσική συνεχώς. Νιώθεις λιγότερο μόνος. Και μέσα από κείνη γνωρίζεις ότι αυτό που περνάς δεν το περνάς μόνος σου. Είναι αντίδοτο στη μοναξιά».


Μουσική ναι. Και η Μελωδία; Συζητάμε για το μεγάλο Ένιο Μορικόνε, που αποδήμησε πρόσφατα. Κι έπειτα για το Μάνο Χατζιδάκι. Το Νίνο Ρότα της μελωδίας. «Όλοι αυτοί είναι οι δάσκαλοί μας», δίνει το στίγμα του ο Τίμος. «Είμαστε και οι δύο πολύ της μελωδίας».

Παραδέχονται και οι δύο ότι έχει αλλάξει η εποχή μας, ως προς τη μελωδία. «Η σύγχρονη ποπ έχει κατευθυνθεί περισσότερο προς το ρυθμό», λέει η Κατερίνα. Και η μελωδία, μάλλον, μένει παραπονεμένη… «Προσωπικά, δεν θέλω να χάνω το μελωδικό μου στοιχείο. Είμαι παιδί αυτής της εποχής, αλλά δεν χάνω από μέσα μου τα ακούσματα του παρελθόντος. Στη δουλειά μου, αυτός είναι ο τρόπος που γράφω. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι είμαι αρνητική να δοκιμάσω και κάτι διαφορετικό. Με εξιτάρει να πειραματιστώ».

Πως είναι να γράφεις σε μια «ξένη» γλώσσα; Αν και οι δύο έχουν την εμπειρία της. Η Κατερίνα Ντούσκα από το Μόντρεαλ, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε. Από τις συναυλίες της εκτός ελληνικών συνόρων. Όπως και ο Τίμος ως Leon Of Athens. Βρετανία, Αμερική. «Ο πατέρας μου είναι Ελληνοαμερικανός, αλλά από πάντα με ενδιέφερε η ελληνική μουσική. Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Λοΐζος», λέει εκείνος.

«Εμένα πάλι, μάλλον τα ελληνικά μου έπρεπε να βελτιωθούν», λέει από την πλευρά της η Κατερίνα. «Τα αγγλικά πάντα μου έβγαιναν πιο φυσικά». Για κείνην, άλλωστε, τον πρώτο λόγο έχει η μουσική. «Για μένα αντίστροφα. Μάλλον ο στίχος ήταν σε πρώτο πλάνο», προσθέτει ο Τίμος.

«Νιώθω ότι είμαι στην καλύτερή μου φάση», λέει κάποια στιγμή στην κοινή κουβέντα μας η Κατερίνα. Και ο Τίμος: «Προτιμώ να λέω ότι η καλύτερή μου φάση είναι η επόμενη. Το πιο ωραίο είναι το επόμενο λιμάνι, που έχει πει ο Παυλίδης. Θέλω να νιώθω πως εξελίσσομαι».

Η πολυπολιτισμικότητα – και της καταγωγής – είναι για την Κατερίνα κάτι, για το οποίο είναι πολύ ευγνώμων. «Είναι αυτή η ανοιχτότητα. Έχεις εκτεθεί σε τόσους διαφορετικούς ανθρώπους και στην επίδρασή τους. Νιώθω ότι υπάρχει ένας διαφορετικός ορίζοντας να έχεις γνωρίσεις τόσες και τόσο διαφορετικές συμπεριφορές. Από τόσο διαφορετικό κοινό».

Είναι μεγάλο δώρο, λέει η Κατερίνα Ντούσκα, «για έναν καλλιτέχνη, που η μεγαλύτερή του ανάγκη είναι η Επικοινωνία. Και αυτό σε προσγειώνει κιόλας. Δεν θέλω να εφησυχάζω, ούτε να νιώθω ότι κάτι έχω καταφέρει. Ανακαλύπτω εμένα και εξελίσσομαι. Γι’ αυτό έχω επιλέξει αυτό το δρόμο και αυτό το επάγγελμα. Όχι για τα λεφτά. Ούτε για τη δόξα. Είναι ένα πνευματικό ταξίδι».

Αυτή η πολυπολιτισμικότητα «με έχει βοηθήσει», καταλήγει ο Τίμος, «να αναπτυχθώ, πέρα από καλλιτέχνης, και ως άνθρωπος. Πολλές εικόνες. Πολλά μέρη. Να καταλαβαίνω, όμως, ότι τελικά οι άνθρωποι είναι ίδιοι παντού. Το πιστεύω, ως φιλοσοφία ζωής». Και να που φτάσαμε εκεί, απ’ όπου ξεκινήσαμε. 

Στον Άνθρωπο…


ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ YOUFLY.COM ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Παύλος Ηλ. Αγιαννίδης
Παύλος Ηλ. Αγιαννίδης
Από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών, βρέθηκε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης να σπουδάζει Κτηνιατρική! Ενώ, στο μεταξύ, ξεκίνησε μια δημοσιογραφική πορεία, που κρατάει τέσσερις δεκαετίες, από την ιστορική «Ακρόπολη», με το… νυφικό της Νταϊάνας, στο διεθνές τμήμα της εφημερίδας (λόγω γλωσσών). Νοέμβριο του 1981 ξεκίνησε να εργάζεται στο Γραφείο Βορείου Ελλάδος των εφημερίδων «ΤΑ ΝΕΑ» και «ΤΟ ΒΗΜΑ». Συνεργάστηκε με τον «Ταχυδρόμο» και το «Marie Claire», σε μεγάλες συνεντεύξεις και με το Ραδιόφωνο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης «Ράδιο 105». Αλλά και ως ανταποκριτής της Σουηδικής Ραδιοφωνίας και σε ρεπορτάζ με το «60 Minutes» του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου CBS. Συμμετείχε στην πρώτη συντακτική ομάδα του περιοδικού «Δίφωνο», με τον «Ιστό» και πέρασε από την ΕΣΗΕΜΘ στην ΕΣΗΕΑ. Όταν, στην Αθήνα πλέον από το 1991, πέρασε στην αρχισυνταξία του Πολιτιστικού Τμήματος της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ», πρώτα υπό τη διεύθυνση του αείμνηστου Λέοντα Β.Καραπαναγιώτη. Εξέδωσε τα βιβλία «Αληθινά παραμύθια», «Με μουσικές εξαίσιες, με φωνές» και τη συλλογή διηγημάτων «Καπετάν Άγρα και Παραμυθίας γωνία». Συνεργάστηκε με τους ραδιοσταθμούς Innersound, Mood Radio και πλέον με το LaVitaRadio και με τον ιστότοπο Protagon.gr και από τον Ιούνιο του 2020 με το πολιτιστικό youfly.com.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ακολουθηστε μας
65,000ΥποστηρικτέςΚάντε Like
13,090ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
11,546ΑκόλουθοιΑκολουθήστε

ΔΗΜΟΦΙΛΗ