Ο υπέροχος εικαστικός κόσμος του Απόστολου Χατζαρά κρύβει μοναδικά θαύματα.
Γράφει ο Γιάννης Γούνας
Ο Άγιος Γεώργιος με τους πολύχρωμους δράκους, οι διαπεραστικές κουκουβάγιες του, οι καθηλωτικές νεκρές φύσεις του, οι παιχνιδιάρικοι κόκκορες με την μαγική κίνηση… Αλλά και τα τοπία του…
Τόσο ανθρώπινα με τις δροσερές θάλασσες, τα ψαράκια και τα χταπόδια…
Ο σπουδαίος ζωγράφος παίρνει σύμβολα άλλων ενδόξεων εποχών του παρελθόντος και τα εντάσσει στην σύγχρονη δυναμική (καταστροφική) της εποχής μας, συστρέφοντας τις μορφές και τα σχήματα και δίνοντας μας μια καινούρια οπτική η οποία κρατάει κάτι απο τον σεβασμό του παλιού συμβόλου αλλά συγχρόνως δηλώνει και μια διαμαρτυρία για τις καταστάσεις που ζούμε στα χρόνια μας.
Τα χρώματα του είναι εκκωφαντικά και κοφτερά σαν να απευθύνεται σε ένα κοινό αποκοιμισμένο που θέλει να ενεργοποιήσει την ευαισθησία του.
Τα κεραμικά του είναι ζωντανά ολοζώντανα έργα τέχνης γεμάτα φυσικά μοτίβα που μας υπενθυμίζουν όλα αυτά τα αγαθά που απλόχερα μας παρέχει η φύση.
Γ.Γ: Θα ήθελα να μας μιλήσετε για την φιλοσοφία της ζωγραφικής σας και από που αντλείτε τα θέματα σας;
Α.Χ: Κοιτάξτε για μένα προτεραιότητα μου είναι ο άνθρωπος. Αυτόν σκέφτομαι όταν ζωγραφίζω, στόχος μου είναι να φτιάξω έναν άνθρωπο στο μύθο. Ο Ηρακλής για παράδειγμα ήταν ένας άνθρωπος στον μύθο του. Για παράδειγμα, ως άνθρωπος απεικονίζεται στη ζωγραφική στα βάζα. Επίσης ο Batman, ο Superman.Aπό μύθους παλιούς και σύγχρονους αντλώ το θέμα που απεικονίζουν ανθρώπους, για να το διευκρινίσω δεν θα με ενδιέφερε ως τώρα να ζωγραφίσω Υπερτέρατα. Παλιότερα πίστευα ότι το θέμα είναι αφορμή για να ζωγραφίσει κανείς, για παράδειγμα ένα ελάφι σε ένα κορινθιακό βάζο, δεν αποτελεί θέμα, αλλά είναι ζωγραφική. Σε μία κουβέντα μου με τον ζωγράφο Σταθόπουλο, βλέποντας ένα έργο μου, με ρώτησε ”ποιον αφορά αυτό το θέμα του έργου που ζωγράφισες ?” Σκέφτηκα λοιπόν ότι το έργο της αρχαίας εποχής η ”αρπαγή της Περσεφόνης” είναι θέμα και ζωγραφική μαζί. Προσπαθώ λοιπόν, να αντλώ έμπνευση στη ζωγραφική μου από μύθους και θέματα που παράγουν αίσθημα. Παρότι ζωγραφίζω και με σχήματα χωρίς θεματική, είναι μια ανάγκη μου για την σύνθεση των χρωμάτων και των σχημάτων. Για να αναπτυχθώ παρατηρώ οτι η ζωγραφική στερείται τον μύθο, φτωχαίνει χωρίς αυτόν, στέκεται σε ένα πόδι. Η ζωή του van Gogh έγινε ο μύθος του έργου του… Ρωτήστε έναν άλλον άνθρωπο, να σας πει από τι τον γνωρίζει. Δεν θα σας απαντήσει για παράδειγμα από το έργο του ”τους Πατατοφάγους της Αρλ”. Αλλά σίγουρα ότι έκοψε το αυτί του. Οπότε λοιπόν ο ζωγράφος δεν πρέπει να εγκλωβίζεται σε ένα δύστυχο βίο. Ούτε σε μία luxury ζωή για να τον γνωρίσουμε. Καλό θα ήταν να κοινωνήσουμε τον μύθο του μέσα από το έργο του, δηλαδή να αρχίσουμε να βλέπουμε γιατί είναι οπτική διαδικασία. Για αυτό λοιπόν πάμε σε μία έκθεση… Για να δούμε…Όχι για να πούμε ότι έχουμε ακούσει για αυτήν.
Γ.Γ: Ποιά ήταν η πρώτη σας επαφή με τον κόσμο της ζωγραφικής και πότε αποφασίσατε να γίνετε ζωγράφος;
Α.Χ: Απο μικρός στο εργαστήριο αγιογραφίας του πατέρα μου, ζωγράφιζα και μελετούσα από τα βιβλία της βιβλιοθήκης. Αντέγραφα φαγιούμ, σχέδια του Da Vinci, ζωγραφιές του Ντε κίρικο. Ανακάτευα χρώματα, μάθαινα τα υλικά. Από την παιδική μου ηλικία έλεγα ότι θα γίνω ζωγράφος. Δεν θυμάμαι να με απασχολούσαν άλλες σκέψεις για να ασχοληθώ με κάτι άλλο.
Γ.Γ: Ποιά είναι εκείνα τα στοιχεία που ορίζουν για εσάς ενα σπουδαίο έργο ζωγραφικής;
Α.Χ: Αυτή η ερώτηση μου αρέσει. Σπουδαίο σημαίνει άξιο σπουδής, κάτι το οποίο έχει πάνω του μαθηματική ανάπτυξη της εποχής του.Ο καλλιτέχνης και η εποχή, δημιουργούν το σπουδαίο έργο. Έτσι είναι από την γέννηση του, δεν ανακαλύπτεται, δεν αμφιβάλλουμε και η σύλληψή του δεν χωρά στο μυαλό μας. Για αυτό το σπουδάζουμε για να μάθουμε. Πολλές φορές η εποχή δεν αντιλαμβάνεται τα σπουδαία έργα… Για παράδειγμα όπως την Ακρόπολη δεν την έφτιαξε μόνος του ο Φειδίας αλλά και η εποχή. Ίσως δεν ήξεραν ότι θα θαυμάζετε όσο υπάρχει.
Γ.Γ: Αγαπημένοι έλληνες και ξένοι ζωγράφοι;
Α.Χ: Θα αδικήσω άθελα μου κάποιους… Αλέκος Φασσιανός, Γιώργος Σταθόπουλος, Γιάννης Τσαρούχης, Πικιώνης, Επτανησιακοί Ζωγράφοι, Πουλάκης. Σπαθάρης, Picasso, Bottero, De Chirico κ.α. Οσοι πέρασαν και είδαν κάτι άλλο και άλλοι σύγχρονοι.
Γ.Γ: Πως βιώσατε την περίοδο της καραντίνας και ποιές είναι οι σκέψεις σας για την επόμενη μέρα όσο αναφορά το κομμάτι του πολιτισμού;
Α.Χ: Δεν με πείραξε. Οι σκέψεις δεν φυλακίζονται…Ο παράδεισος είναι εκεί που τον φτιάχνεις… Καραντίνα τι πάει να πει και στην λέξη δεν μου αρέσει, είναι μία πολύ δύσκολη στιγμή και υπεύθυνη ταυτόχρονα , πρέπει να λειτουργούμε υπό απαγορεύσεις και εγώ ανήκω στους τυχερούς για κάποιους σίγουρα, να ήταν δύσκολα. Για την επόμενη μέρα έχω να πω ότι όταν ο Charlie Chaplin έπαιξε, ήταν βωβός κινηματογράφος. Αλλά εάν δεν μπορείς να ζεις με τον εαυτό σου θα ζήσεις στην κοινωνία; Αυτά είναι ερωτήματα που δεν καταπιάνομαι ,είναι δουλειές θρησκειών ψυχολόγων και λοιπά.
Γ.Γ: Εκτός απο την τέχνη της ζωγραφικής σας, έχετε δημιουργήσει και μια υπέροχη σειρά από κεραμικά. Πείτε μας λίγα λόγια για αυτή την δουλειά.
Α.Χ: Ναι, και ευτυχώς που τα κάνω γιατί μαθαίνω πολλά. Την αποκαλούν σήμερα λαϊκή τέχνη. Εγώ νομίζω ότι τα σκεύη που τρώμε και πίνουμε είναι λαϊκά η κεραμική είναι elegant μαζικής παραγωγής χωρίς γούστο με μαλακίες χωρίς τελειωμό αυτά τα επικοινωνούσαν πολιτισμοί που δεν είχαν κεραμική τέχνη μεγάλη και το έκαναν λαϊκά ,μαζικά και γέμιζαν. Η κεραμική εμπεριέχει πολλές τέχνες όπως πλαστική ,ζωγραφική χαρακτική και χημεία… Και μία έκπληξη… Γιατί δεν έχεις πλήρη εικόνα για το τι βλέπεις εάν δεν ψηθεί .Ενοχλούμαι από την αισθητική των χρηστικών αντικειμένων και αυτά έχουν λόγο στην τέχνη.
Γ.Γ: Ποιός είναι για εσάς ο “καλός” συλλέκτης έργων τέχνης;
Α.Χ: Αυτός που ξέρει τι συλλέγει και τι πληρώνει. Γιατι πρώτα πρέπει να κατηγοριοποιήσεις τους συλλέκτες…Υπάρχουν συλλέκτες έργων τέχνης παγκοσμίως με διάφορα budget και διαφορετικών έργων. Στην Ελλάδα υπάρχουν συλλέκτες Ελλήνων καλλιτεχνών, ζώντων και νεκρών, καθώς και συλλέκτες παγκόσμιων καλλιτεχνών. Αυτοί είναι μονοψήφιος αριθμός. Υπάρχει και πληθώρα συλλεκτών της ευκαιρίας, των 10 ευρώ της Κυριακής. Όλοι αυτοί ξοδεύουν ανάλογα με την τσέπη τους και τις γνώσεις τους και την αισθητική τους παιδεία. Είναι εντελώς διαφορετικά πράγματα η τέχνη ως τέχνη και η αγορά της τέχνης…Η τιμή του έργου δεν έπεται ότι κρίνει και την ποιότητά του.Για εμένα καλός είναι αυτός που έχει μέλλον να αξιώσει το έργο μου στην παγκόσμια αγορά τέχνης γιατί η τέχνη δεν έγκειται σε σύνορα και γλώσσα.
Γ.Γ: Υπάρχουν ανακοινώσιμα επόμενα σχέδια;
Α.Χ: Ακυρώθηκαν οι εκθέσεις της Νέας Υόρκης όπου συμμετείχα και γενικοτερα οι εκθέσεις. Ούτως ή άλλως συνεχίζω να ζωγραφίζω και να δημιουργώ στο εργαστήριο μου. Ο covid θα καθορίσει τα επόμενα.
