ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ: 9 Έλληνες ζωγράφοι τιμούν με την τέχνη τους τον ναό της Αγίας-Σοφιας και ο Γεώργιος Βιζυηνός με ένα ποίημα του υμνεί τον ναό της Χριστιανοσύνης.
Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ( ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΙΖΥΗΝΟΣ)
Μέρα και νύχτα μελετά
ο βασιλές στην Πόλη
να κτίσει την Αγιά-Σοφιά.
Σ’ όλο τον κόσμον ερωτά
και σχέδια φέρνουν όλοι,
κτιστά, η μόνο ζωγραφιά.
Ο Αρχικτίστης οδηγά,
κι’ ο υπουργός προτείνει
εμπρός σε θρόνον αψηλό.
Ο βασιλεύς, αυτός σιγά,
αυτός μόνο δεν κρίνει
κανένα άξιο και καλό.
-Είναι η Δύναμ’ Ο Θεός
κ’ η Ευμορφιά μονάχη,
π’αντανακλάται σ’ολουνούς.
Γι’αυτό του πρέπει κι ο ναός
δύναμι, κάλλος νάχη,
ναν’ όμοιος με τους ουρανούς.
Ολ’ οι μαστόροι σκυνθρωποί,
και ολ’ οι μεγιστάνοι
τον προσκυνούν γονατιστά.
Κανείς δεν ξεύρει τι να πη,
κανένας πως να κάνη
την εκκλησιά που τους ζητά.
Κι’ ολονυχτής σκυμμέν’ εκεί
το σχέδιο, που προστάζει,
καθείς να κάμει προσπαθεί.
‘Ξημέρωσεν η Κυριακή,
κανένας δεν αδειάζει
να ‘πάγη να λειτουργηθή.
Εκεί στην πρωινή δροσιά
θωρούν ένα τρικέρι,
κι’ακούν γεροντική λαλιά:
‘Απέλυσεν η εκκλησιά,
κι’ο Πατριάρχης φέρει
τ’αντίδωρο στον βασιλιά.
Σκύβ’ απ’τον θρόνο και φιλά
το χέρι, που του δίδει
το Ύψωμα και την ευχή.
Μα ‘κεί, δεν έπιασε καλά,
του πέφτ’ένα ψυχίδι
‘σα λεοντόδερμα παχύ.
Το σκήπτρ’ αφήκε στην στιγμή,
τον θρόνον εχ’αφήσει,
και να το εύρη προσπαθεί,
μη μείνη κατά γης και μη
κανένας το πατήση
κι’από το κρίμα κολασθή.
Μα’κεί, που μ’όψη θλιβερή,
για να το εύρη ακόμα
εμπρός στον θρόνο του ζητά,
να και μια μέλισσα θωρεί,
τ’αντίδωρο στο στόμα,
κι’ απ’ το παράθυρο πετά.
Βγάλλει παντού διαλαλητή
στην ξακουστή την Πόλη,
και τάζ’ ένα πουγγί βαθύ.
Όποιος μελίσσια κι αν κρατή,
να τα τρυγήσετ’ όλοι,
τ’αντίδωρο μου να βρεθή!-
Τρυγούν οι άνθρωποι γοργά,
κανένας δεν κερδαίνει
άλλο απο μέλι και κερί.
Κι’ο Πρωτομάστορης μένει
εμπρός στο θαύμα που θωρεί!
Σ’ένα κοφίνι διαλεχτό,
στο πιο καλό κυψέλι,
λάμπει κι’αστράφτει κάτι τι.
Ξανθό κερί δεν ειν’αυτό,
γλυκό δεν είναι μέλι,
είν’ εκκλησιά πελεκητή!
Οι τρούλοι λες κ’είν’ ουρανοί,
πυκνά οι στύλοι δάση,
και Οικουμέν’ η πατωσιά.
Ποτέ χριστιανική φωνή
Θεό δεν θα δοξάση
σε πιο καλητερ’ εκκλησιά!
Με την ματιά του προχωρεί
μεσ’ στ’ Άγιο-βήμα μνίσκει,
που το φωτίζει μ’αντηλιά.
στην Άγια-τράπεζα θωρεί,
στον Αστερίσκο βρίσκει
τ’αντίδωρο του βασιλιά!
Στον θρόνο ‘μπρός με συστολή
βαθιά μετάνοια κάνει.
Δείχνει το σχέδιο του ναού.
-Είμεθα ολ’αμαρτωλοί,
κανένας μας δεν φθάνει
το μεγαλείο του Θεού.
Για τ’αγιασμένο του ψωμί
το καθαρό μελίσσι
διές, τι κερήθρα συγκροτεί!
Για του Υψίστου την τιμή
ο βασιλές ας κτίση
μιαν εκκλησιά σαν αυτή.-
Στον Πλάστη στρέφ’ ο βασιλές,
-Ευχαριστώ σε, κράζη,
μεγαλοδύναμ’ Ευμορφιά!-
Φίλα το σχέδιο τρεις βολαίς,
και σαν αυτό προστάζει
να κτίσουν την Αγιά-Σοφιά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΥΖΙΗΝΟΣ
Γιάννης Γούνας
Κωνσταντίνος Παρθένης
Θεόφιλος
Αλέκος Φασιανός
Νίκος Εγγονόπουλος
Χαράλαμπος Λάσκαρης
Περικλής Τσιριγώτης
Αλέξης Ακριθάκης
Επαμεινώνδας Θωμόπουλος
Σοφία Καλογεροπούλου
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ YOUFLY.COM ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ.
